Een culinaire Paasvakantie: teleclubs en gerechten van het eiland

Welkom op Lanzarote, een uitzonderlijk eiland, verbonden met een eeuwenoude cultuur en de maker van duurzame en unieke producten. Als u op zoek bent naar een culinair uitstapje met Pasen, zijn hier de schatten van het land, de zee en het landschap van het Eiland van Verschil (Isla Diferente):

Van de oceaan naar de tafel

Er is niets zo levenskrachtig als de Atlantische Oceaan die Lanzarote en La Graciosa omringt, en de vruchten die het ons elke seizoen biedt: lokale zeevruchten zoals clacas (onze eendenmosselen), lapas of burgaos (zeeklitten); recent gevangen Canarische vissoorten zoals de vieja – een delicatesse die met de rug naar beneden wordt gegeten -, de antoñito, de sama roquera, de cabrillas of de heerlijke cherne. Mis de garnalen van La Santa niet, een gerecht voor fijnproevers dat men alleen op het eiland kan proeven.

Het is vanzelfsprekend, deze inheemse soorten zijn dubbel zo lekker als ze net gevangen zijn en direct aan de kust van de zee waarvan ze afkomstig zijn. Luister naar ons advies en bestel een gevarieerde schaal van vis en zeevruchten in een van de vissersrestaurants in het dorp de Las Caletas (Teguise) of in de restaurants die zich bevinden op een pier in het dorp Arrieta (Haría) of in El Golfo (Yaiza), waar ze zelfs hun tafels op het vulkanische zand van het strand plaatsen. Ja, een van de grootste geneugten van Lanzarote is eten op blote voeten met uitzicht op de immense oceaan.

Costumbrismo y vida marinera

U denkt misschien dat het in de paar dagen van een uitje moeilijk is om ‘alles te proeven’, vooral op een plek met zo’n rijke culinaire traditie. We zijn blij te kunnen zeggen dat Lanzarote het mogelijk maakt om een complete ervaring te beleven, gewoon door u te laten leiden door nieuwsgierigheid.

Heeft u een dag op La Graciosa geboekt? Voor uw ogen zal de indrukwekkende biodiversiteit van een eiland verschijnen, waar de vis op traditionele wijze wordt gedroogd (gedrapeerd over lijnen (liñas) in de zon), op een gecontroleerde manier gevangen in een Mariene reserve, en waar men al anderhalve eeuw vaart en vist als manier van leven. Als er een plek is om de beroemde vissoep met pella (kom) gofio of de traditionele guiso de tollo (stoofschotel) te proeven, dan is het zeker op dit achtste Canarische eiland.

Gaat u shoppen in Arrecife? Maak dan meteen een wandeling door het historische centrum, kom naar de Charco de San Ginés, proef de minibroodjes met gefrituurde vis en ervaar de drukte van de hoofdstad die hier nog steeds El Puerto wordt genoemd. De geschiedenis van Arrecife is diep geworteld in de visserij en de conserveringsindustrie, die nog steeds actief zijn in de buurt van Marina Lanzarote, met zijn superjachtwerf.

Wilt u een rustige dag doorbrengen op het strand van Puerto del Carmen? Een aanrader is om de visserscoöperaties van La Tiñosa te bezoeken, die altijd levendig zijn dankzij hun bijzondere locatie op het plein van de Varadero. Er zijn er twee – de originele en de moderne – beide van uitstekende kwaliteit maar met verschillende sferen, die beide het ontdekken waard zijn

De juwelen van El Jable

De mogelijkheden van een eiland, om de beroemde buurman José Saramago te parafraseren, zijn eindeloos. Dit geldt ook voor de gastronomie van een uitzonderlijk vruchtbaar land, ook al lijkt de vulkanische leegte het tegenovergestelde aan te geven.

Zo komen we bij de regio El Jable, een deken van organisch zand die zich een weg baant door het uitgestrekte dal tussen de Risco de Famara en de dorpen Soo en Muñique. Dit ongewone landschap met een eigen leven biedt een echte lekkernij van droge grond: de bataat, een soort zoete aardappel die zo subliem is dat het een symbool van de traditionele keuken is geworden. Zonder bataat is er geen sancocho canario, het typische gerecht van de Semana Santa dat meestal op vrijdag wordt gegeten. Ook worden van bataat de zoetigheden gemaakt die truchas worden genoemd (gevulde pasteitjes).

De oogst van El Jable is onuitputtelijk: pompoen, papas crías (de truffels van de woestijn), ui, zelfs watermeloen of meloen. De smaak van deze producten is ongeëvenaard. Het beste om ze in hun natuurlijke omgeving te proeven is door de dorpen van de regio en hun teleclubs te verkennen, die het hart van het sociale leven in het binnenland van het eiland vormen. Het lijkt onmogelijk, maar een trucha van bataat of wat papas arrugadas met hun mojos smaken nog beter op het terras van een plein in de Villa de Teguise of in San Bartolomé, en een potje met Lanzarote-linzen, chícharos of erwten is zelfs nog smakelijker in elke teleclub, in gezelschap van de lokale bewoners, die vaak ook producenten zijn

Onze vleesgerechten zijn ook erg smakelijk

Naast de culinaire tradities die bij Pasen horen, kan men op Lanzarote niet ontsnappen aan het proeven van de enorme gastronomische variëteit. De restaurants van de Kunst-, Cultuur- en Toerismecentra bieden alternatieve lekkernijen zoals een cactushamburger (met tunera, aardappel, ui en millo) die het oog misleiden, maar ook herwerkte vleesgerechten en lokale gerechten, zoals het langzaam gegaarde canarische varkensvlees met parmentier van banaan, of de traditionele vleesbereiding: geitenvleesstoofpot. En dit alles wordt vergezeld door typisch brood, zoals maïzenbrood (pan de millo). Deze gerechten, in hun meeste gevallen herinterpreteerd door beroemde chefs, zijn inmiddels een integraal onderdeel van de nieuwe visie van het eiland als een culinaire bestemming van hoog niveau. Als u wilt zien hoe succesvol dit doel is, laat u dan verleiden door de voorstellen van een van de meest gedurfde restaurants op het eiland

Magmatische bouillons

En zoals het hoort, als u echt wilt opgaan in de smaakessentie van dit vulkanische land, moeten al deze lekkernijen vergezeld gaan van een andere schat: de inheemse wijnen, die sinds 1994 zijn erkend met de oorsprongsbenaming Lanzarote, en met de vulkanische malvasia-druif. De druif bepaalt de minerale en magmatische karakter van de wijnen die worden beïnvloed door het beschermde landschap van La Geria. De oogst van Lanzarote is de eerste van het hele noordelijk halfrond, en de vroegste variëteit is de listán negro. Daarna volgen de vulkanische malvasia, listán blanca, de mulata zwarte druif, diego en de muscat van Alexandrië. Elke druif heeft zijn eigen rijpingspunt. Allemaal bereiken ze uitmuntendheid volgens de mening van de kenners, maar ze brengen ook vreugde bij iedereen die, zonder grotere pretenties, simpelweg de zintuigen wil vieren, wat in de eilandkeuken hetzelfde is als het vieren van het leven. Proost!